Poznanie genezy nazwy LEGO samo w sobie jest ciekawe - Leg godt w wolnym tłumaczeniu z duńskiego oznacza „bawcie się dobrze”. Inna sprawa, że dopiero po wielu latach, gdy produkty zyskały sławę poza lokalnym rynkiem, ktoś sprawdził, że po łacinie LEGO oznacza „składam”. Jak tu nie wierzyć w przypadki. To musiało się udać!! A raczej musiało tak się UŁOŻYĆ ;)) Skupić się jednak chciałbym na czymś innym. Składowych (do diaska… ile tych nawiązań….) sukcesu marki było wiele. Jednym z nich, który przewija się na stronach tej książki jest zwracanie uwagi, w jakim stopniu kolejni ojcowie sukcesu tej genialnej marki podkreślali, iż „dobro człowieka jest zawsze na pierwszym miejscu, sprawy materialne na drugim”. Choć wyrwane z kontekstu, to zapewniam, że odnosi się to stwierdzenie do wszystkich ludzi pracujących w LEGO. Co więcej, Ole Kirk, od którego to wszystko się zaczęło, nie nazywał zatrudnionych pracowników „robotnikami” lecz… „ludźmi”. Oczywiste? Niekoniecznie na początku XX wieku. Tak proste elementy stanowiły podwaliny wielu dalszych działań i budowaniu dobrego klimatu pracy w firmie. Co więcej, ta kultura była podtrzymywana przez kolejnych liderów. W książce można znaleźć między innymi przykłady podejścia szefów do błędów popełnianych przez pracowników – G.K.C. (Godtfred Kirk Christiansen – syn i w sumie następca wspomnianego Ole Kirka) zwykł przypominać sobie, jak był przez ojca popychany do „robienia rzeczy”, nawet gdyby miał popełniać błędy. Sam wyniósł z tego naukę, którą wdrażał w LEGO zachęcając ludzi do działania, a w przypadku popełniania przez nich pomyłki „gratulował im, licząc na to, iż może wyciągną z tego jakąś naukę”.
Czytając te słowa od razu przypomina mi się przeczytany kiedyś tekst o podejściu między innymi Zuckerberga – kierował on do swoich pracowników hasła w stylu „popełniaj błędy szybciej”. Zachęca zatem ich do działania, popełniania błędów, wyciągania wniosków i na ich podstawie podejmowania kolejnych, skorygowanych działań. Jakże blisko przy tym stoi podejście Elona Muska – może kiedyś napiszę również o książce „Elon Musk” autorstwa Isaacsona Waltera, którą przeczytałem niedawno. Tytułowa postać jest przedstawiona jako człowiek, który swoimi działaniami pokazuje, że najważniejsze w osiąganiu sukcesów jest działanie, a nie obawa przed problemami. Elon Musk również woli działać ryzykując spore kwoty i uzyskując wnioski drogą podejścia empirycznego. W przypadku wystąpienia porażki analizuje poszczególne elementy, uzyskując stosowną wiedzę i działa dalej. Oczywiście weryfikując znowu doświadczalnie jakość wyciągniętych przed chwilą wniosków. Ta koncepcja stała się fundamentem całego SpaceX – zresztą nie tylko tego przedsiębiorstwa.
Abstrahując od słuszności biznesowej takiego modelu działania, grubości portfela jakim trzeba dysponować, czy wielkości czepka, w którym ktoś się urodził, aby wystarczyło na czerpanie garściami pokładów szczęścia, jakże takie podejście buduje zaufanie w zespole! Nie zależy mi w tym miejscu na rostrząsaniu kwestii systemów kontroli, monitoringu, ilości zapalających się żółtych lampek alarmowych i kosztu ponoszonych porażek – to zagadnienie na artykuł na temat zarządzania projektami bądź przedsiębiorstwem. Chciałbym jedynie wysłać Wam sygnał, że w tej książce przedstawiono historię firmy, która na przestrzeni blisko 100 lat funkcjonowała w klimacie poszanowania każdego człowieka tworzącego tę firmę. Były sytuacje wątpliwe, kryzysowe, również dotyczące pewnych osób, traktowania, podejścia i poglądu na sprawy ludzkie – dziwne, gdyby na takiej przestrzeni czasu i tak ogromnej rzeszy ludzi nie znalazły się jakieś wyjątki. Patrząc całościowo LEGO jest przykładem tego, jak szacunek dla drugiego człowieka, okazywane zaufanie (choćby przez przyzwolenie na popełnianie błędów) czy otwartość w komunikacji, stanowi ważny element podwalin sprawnego działania organizacji.
Jeżeli popełniłem błąd rozpisując się zbyt srodze, to przepraszam. Daj mi proszę znać, że tak się stało. Pomyślę nad tym, wyciągnę wnioski, może coś skoryguje…
Copyright © 2024-2025 All rights reserved